A girl named Gratitude



Έχετε αισθανθεί ποτέ άκεφοι; Σίγουρα...

Έχετε αισθανθεί ότι όλα πάνε στραβά ή ότι το σύμπαν είναι εναντίον σας; Κάποια στιγμή ναι...

Έχετε σκεφτεί ότι όλα αυτά είναι στο κεφάλι μας; Λες βλακείες...

Έχετε σκεφτεί ότι για το 70% των περιπτώσεων αυτών φταίει ο τρόπος που σκεφτόμαστε; Ε τώρα το παράκανες...

Έχεις αναρωτηθεί γιατί όταν περνάς καλά αλλάζουν όλα γύρω σου, τα πάντα αποκτούν χρώμα και νόημα; ...

Ξέρεις γιατί; Όχι...

Όλα είναι θέμα εγκεφάλου...σκέψης αν θες...! Για συνέχισε...

Σίγουρα δεν γίνεται να είμαστε χαρούμενοι συνέχεια...δεν υπάρχει μαγικό κουμπί χαράς...και σίγουρα δεν γίνεται να περνάει συνέχεια το δικό μας για να είμαστε συνεχεία χαρούμενοι...και οι άλλοι έχουν ανάγκες! Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναρωτηθούμε τι έχουμε (δεν μιλάω αποκλειστικά για υλικά πράγματα). Τι έχουμε για το οποίο είμαστε ευγνώμονες στον θεό του καθενός; Δοκίμασε το εξής: γράψε σε ένα χαρτί 3 πράγματα για τα οποία ναι μεν εσύ μπορεί και να τα έχεις δεδομένα αλλά στην πραγματικότητα για κάποιους είναι ας πούμε είδος πολυτελείας. Τα έγραψες? Ωραία...δοκίμασε πριν πέσεις για ύπνο να τα λες με συνείδηση... δηλαδή 

"Ευχαριστώ για την υγειά μου" 
"Ευχαριστώ για τα καθαρά σεντόνια και το νερό διπλά στο φαγητό μου" 
"Ευχαριστώ για τον τρόπο που τελείωσε η μέρα μου" 
"Ευχαριστώ για την ηρεμία και την οικογενειακή θαλπωρή που μου προσφέρεται απλόχερα κάθε μέρα" 
"Ευχαριστώ για μια ακόμα μέρα γεμάτη με τα πάνω της και τα κάτω της"

Η ευγνωμοσύνη είναι κάτι μαγικό...θέλει δουλειά φυσικά αλλά και μόνο να σκεφτείς ποσά πράγματα έχουμε, στην ουσία δεν χρειαζόμαστε τίποτα. Έχω την τάση να συζητάω με ανθρώπους μεγαλύτερους από εμένα και όλοι μου έχουν πει κάτι κοινό..."Όσο μεγαλώνω, πεινάω λιγότερο...διψάω λιγότερο...θέλω λιγότερα πράγματα τριγύρω μου αλλά όμως πονάω περισσότερο και ας περπατάω σαν περήφανο βουνό...."

Διάβασα πρόσφατα μια εικόνα με λέξεις. Συγκεκριμένα έγραφε το εξής: “Κάποιοι σκέφτονται τους φόβους τους, κάποιοι άλλοι φοβούνται τις σκέψεις τους”
αλλά από την άλλη διάβασα και κάτι εξίσου δυνατό. Είναι λέει, δύο λύκοι μέσα στο μυαλό μας και παλεύουν, ο ένας λευκός που αντιπροσωπεύει όλα τα καλά συναισθήματα που έχουμε, ο άλλος μαύρος και εκπροσωπεί όλα τα άσχημα συναισθήματα που κρατάμε μέσα μας. Ποιος άραγε θα κερδίσει;
Θα κερδίσει αυτός που ταΐζεις περισσότερο...

Η ευγνωμοσύνη είναι μέσα στο μυαλό. Κατοικεί σε ένα δωμάτιο μόνη της, αλλά μέσα εκεί την πιάνουν οι μοναξιές της, χρειάζεται να βγαίνει έξω στους διαδρόμους του μυαλού, να γελάει και να χορεύει ξεσηκώνοντας όλους τους υπόλοιπους κατοίκους. Είναι η ιδανική παρέα για τις δύσκολες ώρες της ημέρας. Εσύ είσαι ο οικονόμος του μυαλού σου! Πιάσε την αρμαθιά με τα κλειδιά και άσε την ελεύθερη να κάνει ότι ξέρει να κάνει καλύτερα...να σε κάνει δηλαδή χαρούμενο!

Καλή συνέχεια



Comments