Θα μπορούσα να γράψω αυτά που λένε όλοι σχετικά με το εξωτερικό, οπού συγκεκριμένα σε ορισμένες χώρες τα ποδήλατα έχουν την πρώτη θέση στην κατηγορία του μεταφορικού μεσου και μπλα μπλα μπλα. Καλά κάνουν!! Δεν λέω... Αυτό που θέλω όμως να σχολιάσω εδώ, είναι γιατί εμείς σε αυτή την υπέροχη χώρα με την δαντελωτή ακτογραμμή, αρνούμαστε πεισματικά να υιοθετήσουμε νοοτροπίες που δεν στοιχίζουν τίποτα και παράλληλα μας κάνουν και καλό. Χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν, αντίθετα είμαι και εγώ έτσι, τις θυμόμαστε μόνο όταν κοιτιόμαστε στο καθρέφτη και δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε. Παίδες να δηλώσω κάτι...δεν είμαι η fit τυπισα που τελειώνει το γυμναστήριο και πάει σε άλλο γυμναστήριο μετά!!! Ούτε από αυτούς τους ανθρώπους που θα ξυπνήσουν το πρωί και με την τσίμπλα στο μάτι θα βγουν για ένα τρεξιματάκι 6-7 χιλιόμετρα για την πλάκα τους να πούμε.... Για την ακρίβεια είμαι από το άλλο στρατόπεδο, αυτό που για να σηκωθείς από εκεί που κάθεσαι χρειάζεται απόφαση ψυχής, έναν γερανό και έναν καλό λόγο για να το κάνεις όλο αυτό.
Παρόλα αυτά αναγνωρίζω, δέχομαι και κάνω χρήση του ποδηλάτου όσο πιο συχνά μπορώ. Ζω σε μια επαρχιακή πόλη που όλα είναι σχετικά κοντά και έχουμε και μέρη κατασκευασμένα για περπάτημα και ποδηλατάδα. Θέλω να πάω για καφέ; θα πάρω το ποδήλατο, θέλω να πάω να πάρω κάτι από την αγορά, να πληρώσω λογαριασμούς ή να κάνω μια βόλτα; ποδήλατο!!! Εκτός και αν βαριέμαι όποτε πάω με τα πόδια... Προφανώς και δεν μιλάω για αυτούς που αναγκαστικά μένουν μακριά από την δουλειά τους ή μένουν εκτός πόλης και όντως χρειάζονται το αυτοκίνητο τους, αλλά μιλάω για αυτούς που για να πάνε στην αγορά να ψωνίσουν, ή για να πάρουν ψωμί από τον φούρνο που βρίσκεται 3 τετράγωνα μακριά, παίρνουν το αμάξι τους. Περισσότερος κόπος και μόλυνση του περιβάλλοντος, αν με ρωτήσεις την άποψη μου.
Δεν θα αναλύσω τα πλεονεκτήματα του ποδηλάτου, ούτε γιατί χρειαζόμαστε άσκηση στην ζωή μας. Τα ξέρουμε όλοι, μην μακρυγορούμε. Θα μιλήσω για την καλή νοοτροπία, αυτήν που σου προσφέρει κάτι το οποίο, μπορεί όχι άμεσα αλλά ίσως στο μέλλον, να σου κανει κάλο. Δεν είναι κακό να υιοθετούμε σκέψεις και συνήθειες άλλων ανθρώπων. Δεν μας κάνει κατώτερους ή χαζούς. Συνήθως αυτό που συμβαίνει είναι ότι είμαστε τόσο προσκολλημένοι στην καθημερινότητα και στο να είναι αυτοί που αγαπάμε καλά παρά να κοιτάμε και το δικό μας καλό.
Δεν λέω αύριο πρωί με το που ξυπνήσετε να βγείτε να τρέξετε 10 χιλιόμετρα. Δεν γίνεται αυτό... ο άνθρωπος δύσκολα μπαίνει σε καινούρια μοτίβα συνηθειών. Αυτοί που το κάνουν από τη μια μέρα στην άλλην, τους θαυμάζω, έχουν τρομερή αυτοκυριαρχία και αυτοσυγκράτηση που εγώ δεν μου περνάει καν από το μυαλό ότι έχω (δεν έχω...σιγουρακι...) Καλύτερα να ξεκινήσετε σιγά σιγά. Επεξεργαστείτε το στο μυαλό σας, φτιάξτε το όμορφο και προσιτό για σας, και όταν ωριμάσει μέσα σας αρχίστε με μικρά και σταθερά βήματα. Το κλειδί ξέρετε ποιο είναι; ο χρόνος...! Μόλις περάσει ένα διάστημα και δείτε τα πρώτα αποτελέσματα του κόπου σας, και πόσο καλύτερα θα αισθάνεστε εκείνη τη στιγμή είναι η κατάλληλη ώρα για να πεισμώσετε και να πείτε εγώ στο σημείο που ήμουνα δεν ξαναγυρνάω. Αλλά ούτε θα φτάσω στο άλλο άκρο...θα φτάσω στο σημείο που με εκφράζει και μου αρέσει και θα προσπαθήσω να ισορροπήσω εκεί. Παν μέτρον άριστον!!
Συνειδητοποιώντας σημεία και καταστάσεις, μας δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουμε προς το καλύτερο, χωρίς κρίση και κακεντρεχή σχόλια από κανέναν. Απλή αλλαγή προς το καλύτερο. Όλο αυτό ξεκινάει πρώτα από μέσα μας, περνάει απο γρανάζια και μόλις μπει στη θέση του είναι έτοιμο προς χρήση. Για οτιδήποτε καλό στη ζωή μας.
Καλή Συνέχεια
Comments
Post a Comment