Blue Garden

Search This Blog

Just a few shots (02)

on July 30, 2018

Get link
Facebook
Twitter
Pinterest
Email
Other Apps

Φωτογραφίες

Get link
Facebook
Twitter
Pinterest
Email
Other Apps

Comments

[Αιώνιοι Φύλακες] Η διαδρομή (Κεφάλαιο 4ο)

“Μαμά; Τι όνειρο έπλεξες σήμερα;” “Ένα όνειρο με μια μητέρα και την κόρη της, που μπορεί να μην την γέννησε από τα σπλάχνα της, αλλά από την καρδιά της!” “Χαχαχα, μα αυτές είμαστε εμείς!” “Άρα έγινε ήδη πραγματικότητα λοιπόν!” Η μητέρα μου, η γυναίκα που με μεγάλωσε, είναι η μεγαλύτερη Ονειροπλόκος που υπάρχει στους Αιώνιους Φύλακες. Πλέκει όνειρα από μικρό παιδί. Έβλεπε από μικρή ψήγματα από την ζωή μας μαζί, και ξεκίνησε να πλέκει την γνωριμία μας. Ηξερε ότι κάποια στιγμή θα με έβρισκε, και με βρήκε. Οι Ονειροπλόκοι με το που ονειρευτούν ένα όραμα ή ψήγματα από αυτό, ξεκινούν και πλέκουν χαλιά. Χρησιμοποιούν μεγάλους καμβάδες, βελονάκι και ειδικά νήματα προκειμένου να φέρουν στην ζωή και το χαλί αλλά και το όνειρο στην πραγματικότητα. Αν δεν πλεχτεί το χαλί, τότε το όνειρο πέφτει στη δίνη των υπόλοιπων ονείρων. Το μεγαλύτερο κτίριο στην Μίρινταν είναι αυτό που φυλάσσονται τα χαλιά, τα όνειρα που θα πραγματοποιηθούν αργά ή γρήγορα ή έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Κάποια βρίσκο

Mindquiz

Πως θα σου φαινόταν μια βόλτα στην εξοχή; Μια βόλτα σε ένα παραθαλάσσιο μέρος; Που θα μπορούσες να πείς ευχαριστώ για όλα και να εκτιμήσεις το μικρό παράθυρο που ονομάζεται ζωή και να νοιώσεις τον σύνδεσμο με τους υπολοιπους. Έναν σύνδεσμο που υπάρχει από τα αρχαία χρόνια; Σαν φιλόδοξα και εγωιστικά όντα, αρνούμαστε τους συνδεσμους με τους ανθρώπους γύρω μας. Θεωρούμε ότι περισσότερα μας χωρίζουν παρά μας ενώνουν. Έκει που υπάρχουν ομοιότητες εμείς βλέπουμε διαφορές. Αυτό περιλαμβάνει τα πάντα, από τη γλώσσα που μιλάμε μέχρι τον σεξουαλικό προσανατολισμό μας. Και αλίμονο αν αυτά δεν τα βλέπουμε στην φύση. Όλα τα ζώα, φτιάχνουν αγέλες και ομάδες και εμείς φροντίζουμε να επισημαίνουμε και να τονίζουμε αυτά που μας χωρίζουν. Διαφορετικές απόψεις λέγονται μου λέει κάποιος και γελάω. Αρα συμφωνούμε οτι διαφωνούμε του απαντάω και δεν ξέρει τι να πει. Ας το δούμε λοιπόν από την αρχή γιατι παρασύρθηκα κάπου προς το τέλος της προηγούμενης παραγράφου. Τι χρειάζεται ένας άνθρωπος για

[Αιώνιοι Φύλακες] Το όνειρο (Κεφάλαιο 2ο)

Κεφάλαιο 1 (πατήστε το λινκ για να διαβάσετε το πρώτο κεφάλαιο) (art by Ewa Switala) "Ελίνα προσπάθησε ακόμα μια φορά!" μου φωνάζει ο Φερέν. Έχω πέσει κάτω ήδη δύο φορές, από τα χτυπήματα της αντιπάλου μου, Κάθριν, με μερικούς μώλωπες στα χέρια και στα γόνατα. Η Κάθριν από την άλλη, βαριανασαίνει μιας και η ταχύτητα μου την έχει κουράσει αρκετά. Σηκώνομαι όρθια και παίρνω θέση άμυνας. Πρώτο χτύπημα από την Κάθριν, καταφέρνω να το αποφύγω, δεύτερη επίθεση, βλέπω άνοιγμα και την χτυπάω στο πλάι του κορμού της. Η Κάθριν μαζεύεται και βγάζει μια κραυγή πόνου, ενώ εγώ κάνω προς τα πίσω για να αποφύγω τον θυμό της. Ο Φερέν λήγει την μάχη των δύο Δαμαστριών, δίνουμε τα χέρια προς ένδειξη σεβασμού και κατεβαίνω από την παλέστρα. Κοιτάζω τα χέρια και τα γόνατά μου. Πόσες φορές έχω χτυπήσει από όταν ήρθα στο Κάστρο, ούτε εγώ θυμάμαι. Με το δεξί χέρι, ανοίγω το σακουλάκι με τα βότανα θεραπείας που έχω πάντα μαζί μου, και τοποθετώ μερικά φύλλα εχινάκειας στους μώλωπες στάζοντας μερικές

Powered by Blogger

Just a few shots (02)

Comments

Post a Comment