Αμαλία [Κεφάλαιο 1ο]

Με λένε Αμαλία και είμαι 25 χρονων, παντρεμένη με δύο αγοράκια το ένα τεσσάρων και το άλλο μόνο δύο. Ο συζυγος μου ο Σπύρος είναι ένα καθοίκι. Είναι μόλις 4 χρόνια μεγαλύτερος μου και από αύριο θα αποτελεί παρελθόν για μένα. Τον έπιασα με άλλη, μία 22 χρονών λες του έλειπε το... τελος παντων... Δεν σκέφτομαι τόσο το κέρατο όσο τα παιδιά μου που θα μείνουν μόνο μαζί μου. Γιατί κακά τα ψέμματα χρειάζονται και τον πατέρα τους.

Δεν θα απαιτήσω διατροφή. Ξέρω ότι δεν πρόκειται να πάρω μία. Έτσι και αλλιώς τον τελευταίο χρόνο ο πρώην μου δεν προσφέρει τίποτα στο σπίτι. Κρατάω μια μικρή επιχείρηση με ρούχα η οποία μέρα με την μέρα πάει όλο και χειρότερα. Αναγκάστηκα να απολύσω την υπάλληλο μου και να αρχίσω διαδικασίες για κλείσιμο. Ήδη η δικηγόρος μου τρέχει και για τα δύο θέματα. Έχω κάνει τα κουμάντα μου όμως, δεν θα λείψει τίποτα για μένα και τα παιδιά μου για λίγο καιρό. Έχω φροντίσει τα τελευταία χρόνια να μαζεύω λεφτά κρυφά από το Σπύρο μιας και δεν ειναι η πρώτη φορα που τα κάνει αυτά. Ήδη από την γέννηση του μικρού  έκανε τις αμαρτίες του. Απλά εγώ δεν μιλούσα, αλλά μάζευα θυμό, οργή, παράπονο και χρήματα για την σημερινή μέρα. Την μέρα που θα ετοίμαζα με ευχαρίστηση τις βαλίτσες του και θα άλλαζα κλειδαριές. Γράφω ένα σημείωμα να περάσει καλά με την Πόπη όσο κρατήσει και να μας αφήσει ήσυχους...

Από τους γονείς μου δεν έχω να περιμένω τίποτα. Ο πατέρας μου είναι χρόνια αλκοολικός και η μάνα μου απλά δεν υπάρχει. Το μόνο που κάνει είναι να του μαγειρεύει και να του μαζεύει τα μπουκάλια από τις μπύρες. Μόλις προέκυψε η εγκυμοσύνη και ο γρήγορος γάμος, απλά δώσαν την ευχή τους και μετα με διέγραψαν. Έψαχνα μια σανίδα σωτηρίας και ο Σπύρος φαινόταν η στεριά που έψαχνα πόσο καιρό. Πόσο λάθος έκανα...

Ακούω κλειδιά στην πόρτα... Αποτυχία, δεν ανοίγει...

“Άνοιξε μου μην την σπάσω...!!” ακούγεται ο θυμωμένος Σπύρος. Άδικος κόπος, ο Σπύρος ούτε μύγα δεν μπορεί να πετύχει τις καλές μέρες του. Πόσο μάλλον τώρα που θα έχει πιει τα ουζάκια του μαζί με την Πόπη. Ακούγεται ένα χτύπημα στην πόρτα και βρισιές από έξω. Εγώ κάθομαι και ακούω σιγογελώντας. Μάλλον διαβάζει το σημείωμα και το σκίζει... Του έγραψα στο τέλος ότι θα επικοινωνήσει η δικηγόρος μου μαζί του. Τον ακούω που σηκώνει τις βαλίτσες και φεύγει. Ελπίζω να ξεμπερδέψω γρήγορα μαζί του.

Καλή Συνέχεια