Κεφάλαιο
6ο
Ο
Δήμαρχος και το συμβούλιο είναι αναστατωμένοι. Τον τελευταίο καιρό, έχουν
πεθάνει ζώα σε περίεργες συνθήκες, ανοίχθηκε τάφος μικρού παιδιού και οι οιωνοί
δείχνουν ότι σε τρεις μέρες που είναι η έκλειψη της σελήνης θα γίνει ένα μεγάλο
κακό. Το συμβούλιο είναι διχασμένο. Αποτελείται από θρήσκους ανθρώπους
υπέρμαχους της καλής λειτουργίας του χωριού, αλλά δεν μπορούν να αρνηθούν ότι η
παλιά κατάρα της μάγισσας του βουνού βγαίνει αληθινή μέχρι στιγμής.
«Όταν
φύγουν τα σωθικά από τα ζώα, όταν πάρουν το κόκαλο του παιδιού μην το ψάξεις,
μην περιμένεις να σβήσει και το φεγγάρι, φύγε όσο πιο μακριά μπορείς…»
Αυτή η
παλιά κατάρα, περνούσε από δήμαρχο σε δήμαρχο εδώ και πολλές γενεές και το
συμβούλιο φρόντιζε να παρατηρεί για τυχόν περίεργες καταστάσεις . Η μάγισσα
είχε φροντίσει να αφήσει το στίγμα της και μάλιστα ζωντανό. Το είχε χαράξει στο
στήθος ενός άντρα που είχε μπει στα σύνορα της, ή τουλάχιστον έτσι λέει ο
μύθος.
Οι
περισσότεροι από το συμβούλιο φοβούνται την κατάρα της μάγισσας Ιζαμπέλ και
μιλούν να στείλουν τους πιο δυνατούς τους άντρες να την βρουν και να ζητήσουν
την συμβουλή της. Ο Δήμαρχος φοβάται περισσότερο από όλους γιατί έχει λερωμένη
τη φωλιά του, αλλά προσπαθεί να δείχνει ψύχραιμος για να μην φέρει υποψίες προς
τους υπόλοιπους. Ο γιατρός δεν έχει να φοβάται τίποτα λέει, είναι άνθρωπος της
επιστήμης και αυτές οι δεισιδαιμονίες δεν υφίστανται. Ο ιερέας φαίνεται όμως
λίγο χλωμότερος από ότι συνήθως. Δεν το έχει πει σε κανέναν αλλά αυτός στον
οποίο χαράχτηκε η κατάρα στο στήθος, ήταν δικός του πρόγονος και ξέρει την
αλήθεια. Πετάγεται και υποστηρίζει ότι είναι έργο Θεού να βρουν την μάγισσα και
να ζητήσουν βοήθεια. Ο Δήμαρχος συμφωνεί εφόσον ο Θεός είναι μαζί τους. Αύριο
το ξημέρωμα θα ξεκινήσουν οι 8 πιο δυνατοί άντρες του χωριού να την βρουν.
Το επόμενο πρωί οι 8 ξεκινάνε για το βουνό. Κανείς δεν έχει τη μάγισσα εδώ και δεκαετείς,
κάποιοι λένε ότι είναι νεκρή, άλλοι λένε ότι κοιμάται και θα ξυπνήσει μια νύχτα
για να τους κάνει κακό. Η σπηλιά της είναι μέσα βαθιά στο δάσος από την άλλη μεριά
του βουνού. Οι 8 χρειάζονται ένα 10ωρο για να πάνε από την άλλη μεριά και άλλο
τόσο να γυρίσουν. Κανείς δεν μιλάει, ξέρουν ότι όταν την βρουν θα την
αιφνιδιάσουν και θα τους αποκαλύψει τι ξέρει.
Οι ώρες
περνάνε και οι 8 φτάνουν ένα χιλιόμετρο μακριά από το ορυχείο στο βουνό. Αφού
συνομιλούν και ψάχνουν με τα μάτια την είσοδο του ορυχείου, ένα από τα νεότερα
παλικάρια τους δείχνει ένα άνοιγμα περίπου 200 μέτρα από πάνω τους που σαν να
φαίνεται να βγαίνει καπνός από το άνοιγμα του. Οι υπόλοιποι σιωπούν και με
νοήματα αρχίζουν να συνεννοούνται για το σχέδιο. Ανεβαίνουν σιγά σιγά και
φθάνουν στην είσοδο της σπηλιάς. Μπαίνουν μέσα εκτός από τους δύο που έμειναν
απέξω για να φιλάνε τσίλιες. Οι υπόλοιποι 6 μπαίνουν κρατώντας ο καθένας από
ένα όπλο, άλλος φτυάρι, άλλος τσεκούρι και ένας άλλος μια καραμπίνα.
Πηγαίνοντας πιο μέσα στην σπηλιά, ακούν ψίθυρους που δεν μπορούν να καταλάβουν
τι λέει.
Φτάνουν
σε ένα μεγάλο χώρο μέσα στη σπηλιά όπου μοναδικό φως είναι από έναν πυρσό που
κρέμεται στην άκρη της σπηλιάς. Τριγύρω στοιβαγμένα βότανα που η μυρωδιά τους
μπορούσε να σκοτώσει αρουραίο. Κρανία ανθρώπων, χρόνια ξεχασμένων πιο δίπλα,
καθώς και γούνες από ζώα. Στη μέση της σπηλιάς ένα μικρό μαντέμι με ένα μαύρο
υγρό να κοχλάζει πάνω στη φωτιά έδειχνε να σβήνει με κάθε δευτερόλεπτο που
πέρναγε. Ο ψίθυρος ακούγεται πιο δυνατός τώρα. Η Ιζαμπέλα βρίσκεται σε μια
γωνία γονατισμένη να κρύβει το πρόσωπο της. Τα μαύρα της μαλλιά μπερδεμένα εδώ
και πολλά χρόνια.
«Δείξε μας μάγισσα το πρόσωπο σου!!» φωνάζει ο πρώτος
«Αφήστε με… θέλω πίσω το μωρό μου… φύγετε…» ακούγεται το
κλάμα της Ιζαμπέλας
«Σήκω όρθια και γύρνα προς τα εμάς μάγισσα…!!!» φωνάζει
πάλι ο πρώτος
Η
Ιζαμπέλα με τα χίλια ζόρια σηκώνεται πιάνοντας τον τοίχο της σπηλιάς και γυρνώντας
κλαίγοντας προς το μέρος τους. Τους κοιτάει και εκείνοι μένουν άναυδοι.
Πρόκειται για την ωραιότερη γυναίκα που έχουν δει ποτέ. Τα γαλάζια μάτια της
κοιτούν κατευθείαν στην ψυχή των αντρών και τα χείλια της να φωνάζουν τα ονόματα
τους. Κατεβάζουν τα όπλα τους και την κοιτούν χαζεμένοι. Ο πρώτος ξεφεύγει από
το ξόρκι και αρχίζει να βλαστημεί την μάγισσα και τα φθηνά κόλπα της.
«Δείξε μας το πραγματικό σου πρόσωπο!» φωνάζει στην
Ιζαμπέλα
«Αυτός θες χωριάτη;» ακούγεται η φωνή του Θηρίου από το
στόμα της.
«Θες να δεις την πραγματική μορφή του δαίμονα μου;»
συνεχίζει να μιλάει και οι τοίχοι της σπηλιάς κουνιούνται. Σβήνει ο πυρσός και
μένει μόνο το λαμπύρισμα από το μαντέμι. Βράχοι πέφτουν στην είσοδο της σπηλιάς
σκοτώνοντας τους δύο που περίμεναν και φυλακίζοντας τους υπόλοιπους μέσα. Οι
άντρες ψάχνουν να βρουν ο ένας τον άλλον ενώ το Θηρίο ουρλιάζει μέσα από την
Ιζαμπέλα, φωνάζοντας καλέσματα και ξόρκια που καταριόταν τους προγόνους των
αντρών που την είχαν διώξει μακριά στο βουνό και τώρα έρχονται να μάθουν για
την κατάρα.
«Η κατάρα είναι αληθινή! Θα πεθάνουν οι εγκληματίες… Θα
πληρώσουν για τα έργα τους με τον πιο οδυνηρό τρόπο… Θα πεθάνουν οι απόγονοί
τους, με τις ευλογίες Του. Το Μεγάλο Σχέδιο πρέπει να τηρηθεί… Κανένας κανένας
δεν γλιτώνει από το χέρι της δικαιοσύνης… και αυτή θα είναι…» φωνάζει και
σείονται οι τοίχοι, όλα είναι έτοιμα να πέσουν κάτω. Οι φωνές των αντρών μία
χάνονται μία ξαναγυρνούν. Προσπαθούν στα τυφλά να χτυπήσουν, μέχρι που
ακούγονται και πυροβολισμοί…
Το βουνό κουνιέται ολόκληρο, η κατολίσθηση δεν σταματάει και όταν πλέον πέφτει
ησυχία, κανένας δεν έχει σωθεί. Κανένας δεν είναι ζωντανός για να γυρίσει να
πει στο χωριό τι έγινε, και η ησυχία πιο εκκωφαντική από ποτέ.
Το
επόμενο πρωί ο Πάμπλο ξυπνάει και κοιτάει την ανατολή προς το βουνό. Κόκκινη
ανατολή σήμερα, ξέρει ότι χύθηκε αίμα χθες το βράδυ. Ξέρει ότι η αποστολή του
χωριού χάθηκε όλη και η Ιζαμπέλα μέσα στην τρέλα της θα γελάει και θα γλεντάει
ανάμεσα στα νεκρά σώματα. Πήρε την εκδίκηση της.
Ο Πάμπλο
γνωρίζει από πρώτο χέρι, ότι ένας από τους 8 ήταν απόγονος του άντρα που την
είχε παρατήσει έγκυο και επέτρεψε να την βασανίσουν και να την διώξουν στο
δάσος να πεθάνει μόλις επιτέλους γέννησε το μωρό τους. Ένα μωρό που έζησε μέχρι
τα 8 του χρόνια και πέθανε από ανεξήγητα αίτια. Ο Πάμπλο ήξερε ότι ο πιο παλιός
και ο πιο εγκαταλειμμένος τάφος θα ήταν αυτού του παιδιού, που πλέον του λείπει
το κόκαλο του μηρού. Η Ιζαμπέλα έχοντας πουλήσει με μια ανάσα, την ψυχή της στο
Θηρίο, δεν ζήτησε τίποτα άλλο, παρά την ευκαιρία κάποια στιγμή να τους
εκδικηθεί, και ο Αφέντης της έδωσε το λόγο του ότι θα γίνει, αρκεί να του
δείξει ότι είναι ικανή να περιμένει μέχρι την κατάλληλη ώρα. Και αυτή η ώρα ήρθε…
και πέρασε με αίμα…
Ο Πάμπλο κατεβαίνει να φάει πρωινό
μαζί με την Μάρθα, και ενώ φθάνει στη ρεσεψιόν ακούει τον θόρυβο τηλεόρασης μέσα
από το σαλόνι της.
«Μάρθα;» φωνάζει, χωρίς όμως καμία απάντηση.
Πλησιάζει
την πόρτα και μπαίνει μέσα στο χώρο της. Η Μάρθα καθόταν στην πολυθρόνα της και
κοιτούσε το αναμμένο τζάκι. Η οθόνη έβγαζε τον χαρακτηριστικό θόρυβο της κόλασης.
Ουρλιαχτά και κλάματα αθώων που βασανίζονται από τα στοιχειά της κόλασης.
Η Μάρθα
σηκώνεται και γυρνάει προς το μέρος του. Τα μάτια της μαυρισμένα από άκρη σε άκρη
και το στόμα της σχηματίζει ένα σαρδόνιο χαμόγελο.
«Αφέντη…» λέει ο Πάμπλο και γονατίζει από φόβο
«Πάμπλο… όλα μπήκαν σε μια πορεία…» λέει και το στόμα του
συσπάται από πόνο
«Κόκκινη η Ανατολή σήμερα…» βρίσκει να σχολιάσει ο Πάμπλο
«Έχεις να ευχαριστείς την Ιζαμπέλα για αυτό. Σε έσωσε από
τη μισή δουλειά…» λέει το Θηρίο ενώ με
την γλώσσα του γλείφει τα χείλια του.
Ο Πάμπλο
σωπαίνει και περιμένει από το Θηρίο να δώσει εντολές. Μεθαύριο είναι η έκλειψη
και η δουλειά έχει δρομολογηθεί από δυνατότερους από αυτόν. Ο Πάμπλο είναι απλά
το εκτελωνιστικό όργανο σε μία συμφωνία που και οι δύο μεριές έκαναν πολλές υποχωρήσεις.
«Τίποτα δεν πρόκειται να σταματήσει την ιστορία αυτή. Όλα
να γίνουν στην εντέλεια. Μέχρι τότε δυνάμωσε και φρόντισε να μην μπει κανένας
στον δρόμο σου… Καταλαβαίνεις Πάμπλο;» ρωτάει με την φιδίσια του γλώσσα.
«Απόλυτα Αφέντη… Όλα είναι έτοιμα, μη σε ανησυχεί τίποτα.
Θα γίνουν όπως πρόβλεψες εσύ και Εκείνος…» απαντάει ο Πάμπλο και σκύβει με
σεβασμό το κεφάλι προς το μέρος του Θηρίου.
Ο Αφέντης γελάει ικανοποιημένος και εξαφανίζεται στις σκιές.
Το τζάκι σβήνει στη στιγμή και η τηλεόραση κλείνει. Η Μάρθα είναι ζωντανή, απλά
έχει χάσει τις αισθήσεις της. Ο Πάμπλο πηγαίνει προς την κουζίνα να ετοιμάσει
το πρωινό του.
Καλή Συνέχεια
Comments
Post a Comment